زخم گردشگری ناپایدار بر پیکره طبیعت
به گزارش پرشین رز، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اعلام نمود: ما بزودی با همکاری وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی در رابطه با چارچوب های گردشگری پایدار ضوابط مشترکی را تدوین و ابلاغ خواهیم کرد.
به گزارش پرشین رز به نقل از مهر، شینا انصاری معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، در یادداشتی نوشت: در نوروز سال جاری، گردشگری ناپایدار باعث صدمه جدی به جزیره هرمز شد. مسافران نوروزی با چمدان هایشان نه سوغات و یادگاری، که بخشی از طبیعت ایران را بردند. آن چه این گردشگران نمی دانند این حقیقت است که خاک خوش رنگ جزیره، بخشی از طبیعت و تاریخ زمین شناسی این سرزمین است، خاکی که میلیونها سال طول کشیده تا در یک فرآیند پیچیده طبیعی به این شکل درآید و تخریب و نابودی آن هیچگاه به سادگی قابل ترمیم نیست.
باید اذعان کنم پرسش هایی که در رابطه با بی دفاع شدن این میراث ارزشمند، و نقش نهادهای نظارتی همچون سازمان حفاظت محیط زیست عنوان شد به حق و قابل تأمل است.
«آموزش» و «اطلاع رسانی» از موضوعات مهمی است که در تورهای گردشگری طبیعی مورد غفلت قرار گرفته است. بدون شک اگر بخش زیادی از گردشگران، از عوارض غیرقابل جبران برداشت خاک بعنوان سوغات آگاه بودند؛ آیا باز هم با طبیعت رنجور جزیره چنین رفتار می کردند؟ به نظر می آید ضعف آموزش و نظارت این وضعیت را تشدید کرده است.
مشکل دیگر بی توجهی به «ظرفیت بُرد» در گردشگری های طبیعی امروز ما در کشور بخصوص در روزهای تعطیل سال مانند نوروز است. مقصود از ظرفیت برد حداکثر اشخاصی هستند که می توانند از یک مقصد گردشگری بازدید و یا در آنجا اقامت کنند بدون آن که باعث تخریب شوند. وقتی میزان تقاضا از ظرفیت برد یک منطقه طبیعی فراتر می رود، سبب ایجاد فشار و شکنندگی در آن منطقه ای می شود.
متأسفانه نظام برنامه ریزی ما در حوزه گردشگری طبیعی گرفتار عقب ماندگی است. خلأ الزامات قانونی از یک سو و نبود نظارت جدی دستگاههای متولی استانی و محلی از طرفی باعث صدمه های اساسی به پیکره طبیعت سرزمین شده است.
توجه به گردشگری پایدار در شرایط فعلی محیط زیست کشور نه یک انتخاب، که یک لزوم اجتناب ناپذیر است. چون که مباحث در رابطه با پایداری در گردشگری آن طور که باید، تبیین نشده و الزامات و مبانی قانونی لازم که بخش توریسم را ملزم کند تا بسمت روندهای پایدار حرکت نماید، در کشور ما وجود ندارد. بنابراین در خیلی از مقاصد گردشگری کشور، از سواحل گرفته تا جنگلها، دشت ها، مناطق روستایی و جزایر، شاهد گردشگری کنترل نشده هستیم. باآنکه امکان دارد بعضی از این مقاصد، زیرساخت هایی برای جذب توریست بوجود آورده باشند اما آن چه کمتر مورد توجه قرار می گیرد، میزان سازگاری و پایداری این زیرساخت ها با محیط زیست و جوامع محلی است.
یکی از طریق هایی که میتوان مبحث گردشگری پایدار را در کشور تقویت کرد، فراهم کردن زمینه مشارکت بخش های غیردولتی و جوامع محلی در حفاظت، مدیریت و بهره برداری پایدار از منابع طبیعی است، تا مشابه خیلی از کشورها به جای تمرکز صرف بر حفاظت فیزیکی، به دنبال راهکارهایی باشیم که مردم و بخش های غیردولتی نقش بیشتری در حفاظت ایفا کنند.
در کشور ما با عنایت به تبعات گردشگری ناپایدار، گردشگری باید بسمت راهکارهایی حرکت نماید که استفاده بهینه از منابع را با مسئولیت پذیری اجتماعی و محیطی تلفیق کند. بر این اساس، توسعه پایدار گردشگری نیازمند نگرشی فراتر از آمار و ارقام کوتاه مدت است. به نحوی که به جای نگاه به «ضوابط محیط زیست» بعنوان یک اجبار یا محدودیت، آنرا بعنوان یک فرصت ببیند که در آن توسعه گردشگری، و محافظت از محیط زیست در کنار هم پیش می روند.
ما بزودی با همکاری وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی در رابطه با چارچوب های گردشگری پایدار ضوابط مشترکی را تدوین و ابلاغ خواهیم کرد. پیشگیری از مشکلاتی که گردشگری ناپایدار بر عرصه های طبیعی کشور بر جای می گذارد نیازمند همکاری تنگاتنگ این دو دستگاه است با همکاری نهادهای ملی و استانی و البته مشارکت جوامع محلی و نهادهای مردمی بتوانیم در راه پایداری گردشگری حرکت نماییم.
منبع: persianrose.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب