همه گیری بیماریهای گیاهی و تاثیر منفی 30 درصدی بر محصولات غذایی
پرشین رز: خراسان رضوی نتایج یک بررسی نشان داده است که همه گیری بیماریهای گیاهی تا 30 درصد محصولات مهم غذایی را تحت تاثیر قرار می دهند و با وخیم تر شدن تغییرات آب وهوایی درحال بدترشدن هستند.
به نقل از ویفروم، پژوهشگران بررسی هایی را درباره مدل سازی خطر گسترش عوامل بیماری زا در گیاه و کمک به پیش بینی و جلوگیری از شیوع آن انجام داده اند. مدل سازی و پیش بینی شیوع بیماری می تواند به راهبردهای دقیق تری برای کاهش و جلوگیری از بیماریهای همه گیر کمک نماید.
آنان افزودند: شیوع بیماریهای جهانی گیاهان درحال افزایش است و تامین موادغذایی جهانی را تهدید می کند. برمبنای مقاله منتشرشده در سال ۲۰۱۹، میانگین تلفات محصولات غذایی عمده مانند گندم، برنج و ذرت به سبب آفات و بیماریهای گیاهی از ۲۱ درصد تا ۳۰ درصد بوده است.
محققان اظهار کردند: مواردی مانند نظارت بر بیماریهای گیاهی، سیستم های تشخیصی بهبودیافته و مدل سازی جهانی، پیش بینی بیماری برای کاهش شیوع بیماری در آینده و محافظت از عرضه جهانی موادغذایی ضروری هستند و ابزارها و تکنیک های جدید برای کنترل این بیماریها می توانند به جلوگیری از گسترش آنها کمک کنند. بیماریهای گیاهی در مرزهای ملی متوقف نمی شوند و مسافت زیادی فراتر از اقیانوس ها نیز مانع گسترش آنها نخواهد شد.
ژان ریستائینو، محقق اصلی و استاد لطمه شناسی گیاه در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی اظهار نمود: ایده این است که منابع شیوع بیماریهای گیاهی را زودتر تشخیص بدهیم و قبل از همه گیری، گسترش آنرا متوقف نماییم.
وی اضافه کرد: با شروع اپیدمی، کنترل آن دشوار خواهد بود و این تلاش مشابه جلوگیری از شیوع بیماری کووید- ۱۹ است. مشاهده کردیم که اشتراک گذاری اطلاعات، تجزیه وتحلیل داده ها و مدل سازی در پاسخ به همه گیری بیماری کووید- ۱۹ تا چه اندازه اهمیت داشته است.
گراهام مک دونالد، استادیار گروه جغرافیا در دانشگاه مک گیل کانادا اظهار داشت: این نوع ابزارها می توانند برای کمک به ایجاد انعطاف پذیری در مقابل شیوع بیماریهای گیاهی آینده استفاده شوند. در صورتیکه تعدادی از بیماریها مانند زنگ گندم و بیماری بادزدگی (بیماری مهمی که سیب زمینی ها را تحت تاثیر قرار داد و موجب قحطی در کشور ایرلند شد) تحت نظارت جهانی هستند اما سایر بیماریهای زراعی بطور منظم کنترل نمی شوند.
ریستائینو بیان کرد: چند شبکه نظارتی وجود دارد، اما باید توسط آژانس های بین دولتی با یکدیگر مرتبط شوند و به سیستم های نظارتی جهانی گسترش یابند. با بهره گیری از سنسورهای الکترونیکی می توانیم، نظارت بر بیماری را بهبود بخشیم و از این طریق به سرعت بیماری را شناسایی و سپس به ردیابی عوامل بیماری زا در گیاهان کمک نماییم.
محققان می گویند: کوشش های طیف گسترده ای از پژوهشگران، به اصطلاح علم همگرایی (convergence science)، برای جلوگیری از بیماریهای همه گیر گیاهی لازم است. این بدان معناست که اقتصاددانان، مهندسان، دانشمندان محصولات زراعی، متخصصان بیماریهای زراعی، متخصصان ژنتیک، جغرافی دانان، مفسرین داده، آمارشناسان، کشاورزان، استفاده کنندگان از محصول و سایر افراد برای محافظت از محصولات با یکدیگر همکاری می کنند.
برای مثال، میوه موز و خصوصاً نوع کاوندیش (Cavendish) که هیچ مقاومتی در مقابل عامل بیماری زا به نام Fusarium odoratissimum Tropical race ۴ (عامل بیماری پاناما) ندارد به سرعت از آسیا به آفریقا، خاورمیانه و بتازگی به آمریکای جنوبی گسترش یافته و به صورتی بر نوع اصلی موز کشت شده برای صادرات در قاره آمریکا نیز تاثیر داشته است.
محققان افزودند: تغییرات آب وهوایی احیانا این شیوع را تشدید می کند. بعنوان مثال، در آفریقا، تغییرات آب وهوایی و خشکسالی در صحرای آفریقا بر جمعیت و گستردگی ملخ ها تاثیر می گذارد و می تواند محصولات جنوب شرقی آفریقای جنوبی را ویران کند و داده های آب وهوایی می توانند به پیش بینی بیماری و مدلهای گسترش کمک کنند.
ریستائینو اشاره کرد: باران های مکرر موجب می شود عوامل بیماری زا گیاهان در هوا پخش و هاگ قارچ ها با طوفان جابجا شوند. برای مثال، زنگ سویا بوسیله طوفان از آمریکای جنوبی به آمریکای شمالی منتقل شد.
علاوه بر این، ماهیت جهانی تجارت موادغذایی موجب ایجاد تعدادی از بیماریهای همه گیر گیاهان می شود. ظهور پاتوژن های (عوامل بیماری زا) مضر گیاهی، خطرات دیگری را نیز به تامین موادغذایی اضافه می کند که هم اکنون با افزایش تقاضای جهانی برای موادغذایی نقش مهمی دارد.
جهانی شدن به این معنا است که کشاورزی و منابع غذایی بطور فزاینده ای در مرزهای ملی به یکدیگر متصل شوند. تجزیه وتحلیل این شبکه های تجارت محصولات همراه با اشتراک اطلاعات بیشتر در بین کشورها می تواند به تعیین خطرات ناشی از آفات یا بیماریها کمک نماید.
محققان گفتند: سلامت جهانی انسان و دانش بهداشت جهانی گیاهان باید با یکدیگر مرتبط شوند. امنیت غذایی و معیشت با کشاورزی و سلامت انسان نیز با غذایی که مصرف می کند، ارتباط دارد.
این یافته ها در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم انتشار یافته است.
منبع: پرشین رز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب