قارچ ها 36 درصد کربن زمین را می بلعند
پرشین رز: خراسان رضوی پژوهش جدیدی نشان داد که قارچ ها بیش از یک سوم انتشار سالانه سوخت های فسیلی جهان را می بلعند.
به نقل از دهیل، همانطور که انتشار کربن در سیاره درحال گرم شدن بیشتر می شود، یک راهکار اصلی برای تغییر آب وهوا زیر پای ما درحال رشد است.
کتی فیلد، استاد زیست شناسی در دانشگاه شفیلد انگلستان، یکی از پژوهشگران این تحقیق اظهار داشت: به این ترتیب، قارچ ها نقطه کوری را در مدل سازی، حفاظت و بازسازی کربن نشان می دهند.
فیلد اضافه کرد: ارقامی که ما کشف کرده ایم اعجاب انگیز هستند.
گروه تحقیقاتی فیلد دریافتند که قارچ ها ۳۶ درصد از انتشار سوخت های فسیلی جهانی را کم می کنند که این برای از بین بردن آلودگی سالانه کربن از چین، بزرگترین تولیدکننده کربن در جهان، کافی است. چین با اختلاف دو برابری از نزدیکترین رقیب آلاینده خود، ایالات متحده پیشی گرفته است.
قارچ ها قلمرو بیولوژیکی گسترده ای هستند که قارچ های چتری تولید می کنند؛ اندام میوه دهی موجودات بسیار بزرگتری که در زیر سطح پخش می شوند.
قارچ ها به سبب این که بسیار آهسته حرکت می کنند، به ظاهر شبیه گیاه اما بسیار شبیه تر به حیوانات هستند برای اینکه با آنها در نیاز به یافتن غذا و استفاده از مواد شیمیایی برای تجزیه بجای ساختن مواد مغذی از نور خورشید و دی اکسیدکربن مشترک هستند.
تعدادی از قارچ ها به دور نوک ریشه های جستجوگر گیاهان می پیوندند و یک رابطه همزیستی ایجاد می کنند که به عنوان پایه ای قدیمی جهت زندگی در خشکی عمل می کند.
برای نزدیک به نیم میلیارد سال، این «همزیستی قارچ ریشه» که به خاطر ترکیب کلمات لاتین «قارچ» و «ریشه» نام گذاری شده است در ازای قندهای گیاهی، مواد مغذی معدنی مانند فسفر را برای گیاهان فراهم نموده اند.
از آنجا که این گیاهان قند را از دی اکسیدکربن هوا می سازند، به این معنا است که قارچ ها در حقیقت یک «بانک کربن» زیرزمینی درحال رشد هستند.
تعدادی از آنها بسیار بزرگ هستند و یک قارچ غول پیکر معروف در شبه جزیره فوقانی میشیگان در ۳۷ هکتار یا ۹۱ جریب گسترش یافته است.
یافته های این تحقیق نشان داد که در سطح جهانی، گیاهان جهان هر سال حدود ۱۳ گیگاتن دی اکسیدکربن را به قارچ های زیرزمینی تخلیه می کنند.
اما با وجود اهمیت آنها، این شبکه های قارچی زیرسطحی بواسطه خیلی از روش های تعامل جامعه بشری با دنیای زیرسطحی، بوسیله کشاورزی، معدن و صنعت، بطور مداوم زیر و رو می شوند.
این مداخله تلفات شدیدی دارد. سازمان ملل سال قبل هشدار داد که ۹۰ درصد از خاک سطحی زمین، پوسته بارور نازکی که محصولات و جنگل های جهان از آن رشد می کنند، ممکنست تا سال ۲۰۵۰ در معرض خطر قرار بگیرد.
گروه پژوهشگران دریافتند در صورتیکه تأثیرات غذایی چنین تخریبی آشکار است، تأثیرات آب وهوایی نیز شدید خواهد بود.
هایدی هاوکینز، محقق ارشد این تحقیق از دانشگاه کیپ تاون آفریقای جنوبی ابراز کرد: خزانه بزرگ کربن موجود در قارچ ها اغلب به نفع کوشش های حفاظتی آشکارتر مانند صیانت از جنگلها نادیده گرفته می شود.
هاوکینز هشدار داد که چیزهای زیادی در مورد جزییات وجود دارد که هنوز مشخص نیست. مانند جنگلها که با مرگ درختان دی اکسیدکربن آزاد می کنند و در هنگام رشد درختان آنرا ذخیره می کنند، تصویر قارچ ها به عنوان یک خزانه کربن یک طرفه بیش از اندازه ساده است.
هاوکینز اشاره کرد که ما هنوز نمی دانیم کربن ذخیره شده در قارچ چقدر پایدار می باشد.
وی بیان کرد: ما می دانیم، این یک تغییر دایمی است که تعدادی از آنها در ساختارهای قارچ ریشه در زمان زندگی قارچ و حتی بعد از مرگ آن باقی می مانند.
تعدادی از این مولکول های کربن ممکنست بیشتر تجزیه شوند تا به شکل جامد به مواد معدنی در خاک متصل شوند. برخی ممکنست باردیگر به اندام گیاهان جدید متصل شوند و برخی دیگر در جو گم می شوند برای اینکه قارچ ها، مانند حیوانات، دی اکسیدکربن را به عنوان یک محصول زائد تنفسی آزاد می کنند.
فیلد اظهار داشت: اما در صورتیکه جزییات این روابط هنوز اندکی درک شده، کلیات آنها واضح است.
وی افزود: زمانی که سیستم های قدیمی پشتیبانی از حیات را در خاک مختل می نماییم، کوشش های خودرا برای محدود کردن گرمایش جهانی و تضعیف اکوسیستم هایی که به آن وابسته هستیم از بین می بریم.
فیلد یادآور شد، بااینکه موضوع این نیست که این شبکه ها برای تنوع زیستی مهم هستند، حالا ما شواهد بیشتری در خصوص این که آنها برای سلامت سیاره ما حیاتی هستند، داریم.
یافته های این تحقیق در مجله Current Biology منتشر گردید.
منبع: پرشین رز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب